Байлар жүр жиған малын қорғалатып, 

Өз жүзін, онын беріп, алар сатып, 

Онын алып, тоқсаннан дәме қылып, 

Бұл жұртты қойған жоқ па құдай атып? 

Барып келсе Ертістің суын татып, 

Беріп келсе бір арыз бұтып-шатып, 

Елді алып, Еділді алып есіреді, 

Ісіп-кеуіп, қабарып келе жатып. 

Әрі-бері айналса аты арықтап, 

Шығынға белшесінен әбден батып. 

Сұм-сұрқия, қу, білгіш атанбаққа 

Құдай құмар қылыпты қалжыратып. 

Қорғаласа, қорықты деп қоймаған соң, 

Шаптырады қалаға бай да аңдытып. 

Күшті жықпақ, бай жеңбек әуел бастан, 

Қолға түсер сілесі әбден қатып. 

Жаны аяулы жақсыға қосамын деп, 

Әркім бір ит сақтап жүр ырылдатып.