Менің айтайын дегенім, өз тағдырым туралы болмақ. Осы уақытқа дейін менің түсінгенім, адам шын ниетңмен Алладан не сұраса, соны береді екен. Мен мектеп бітіріп, жоғары оқу орнына түсіп оны бітірген соң сол қалада мамандығым бойынша жұмысқа орналастым.

Әрине оқып жүргенде жұмыста да сөз салып жүрейік, үйленейік деген жігіттер болды, бірақ нақты жауап айтатындай адамды жолықтырмадым. Бір күні бағым емес сорыма жолыққан адамды кездестірдім.Екеуіміз бір жылдай жүрдік оның кейбір қылықтары ұнамаса да, сезімнің жетегінде жүріп үйленеміз деген сөзіне сеніп мен одан көтеріп қойдым.Бірақ ол аяқ-астынан жоғалып кетті, телефонға жауап бермеді, сонымен ізім-қайым жоғалды.

Мен ата-анама айтудан корқып баланы алдыртуға бел байлап, дос қыздан ақшалай көмек беруін өтіндім, Ол үзілді-кесілді маған қарсы шықты, баланы алдыртпауымды өтінді, кейін бала болмай қалуын айтып түсіндірді.Мен көз жасым көл болып қайттым. Мазалаған сан түрлі ойлар басымнан шықпай саябақта жалғыздан жалғыз жылаған күндерім қаншама десеңші.Бірақ мына тағдырдың салғанына қарсы тұруға бел буып, ел не десе де баламды туып алуға шешім қабылдадым.

Әлгінің таныс адамдарынан ауылдағы үйінің телефон номерін алып, анасымен сөйлестім, болған жайдың бәрін айтып ұлының қайда екенін сұрап едім, ол үйде қатты сырқаттанып қалғанын айтты.Мен оның тез арада маған келуін айттым да телефонды қоя салдым.Сонымен еш хабарсыз айлар жылжып менің мерзімім 9-шы айға жақындады.

Бір күні үйімізге сау етіп ойда жоқ жерде анасын ертіп баламның әкесі келді. Менің ата -анам олармен бет жыртысып айқайласпай қонақ ретінде сыйлап дастархан үстінде екеуіміздің мәселемізді шешті.Сонымен мен босанғанша жігітім екеуміз бөлек шығып тұратын болдық. Бала туылған соң мені ауылға алып кететінін айтты анасы.

Біз бөлек тұра бастадық керек затымды ата-анам әкеліп берді.Өкінішке орай, екеуіміз екі аптадан кейін жанжалдасып екі жаққа кеттік.Жанжал үстінде бала менен емес деп жалтарып пышақ кезеніп мені өлтірмекші болды,айласын тауып әзер құтылдым, ата-анамның үйіне кетіп қалдым, аман-есен босанып қызды болдым, атын анам қойды.

Мені түсінген ата-анама және жалғыз сіңіліме басымды иіп рахмет айтамын.Қызым туылғаннан әке-шешемнің қолында өсіп келеді өзіме қайтып алуға әкемнен бата алмаймын, оны ерекше жақсы көреді, маған бергісі келмейді. Мен де баланың жүрегін ауыртқым келмейді.

Қазір қызым сегіз жаста.Әке-шешем қазір ауылда тұрады.Жаңағы әкесымақ сол жағдайдан кейін қызым екіге толғанда қосылайық деп кешірім сұрап келді. Мен кешіре алмадым, өйткені мінезім солай ренжіткен адамды еш кешірмеймін де, аямаймын да.Осы күнге дейін қызының халін білген емес бірақ оның қажеті шамалы.Қызым 4 жасқа келгенде жақын адамдарымыздың тойында бір құда баламен таныстым.Екеуіміз атымызды сұрасқаннан басқа сөйлеспедік бірақ ғашық боп қалғанымыз сөзссіз махаббаттан басымыз айналып телефон номерімізді алуды ұмытып кетіппіз тағдыр жазған ғой 1 жылдан соң кездейсоқ кедесіп сөз байласып некеге отырдық жолдасым өзімнен 8 жас кіші бұрын үйленбеген қазір ұл мен қызым бар. Татулығы мен махаббаты жарасқан жанұямыз, мен жарым үшін бәріне дайынмын, ол мені сүйеді.Өйткені мен оны Алладан шын ниеттімен сұрағанмын.Осындағы қыз-келіншектерге нағыз әйел бақытын тілеймін!!!

Майра, Алматы

Alashainasy.kz