Өлмейді сөз де, үміт те,

Өзгесі өледі шын.

Өмірің өзгелік те,

Сен менің өлеңімсің!

Шын жүзім шұбар, анық,

Бұлыңғыр тұман-арым,

Сені ойлап жылап алып,

Сені ойлап жұбанамын.

Хош дедім. Үш-ақ әріп,

Тулайды қостай арым,

Жүректі тұсап алып,

Қаламды бос қоямын.

Сезімің құрбан еттім,

Жүректің шейіттері!

Келеді жырлап өткім,

Өлеңім кейіпкері!

Жолыққан жолай қайғы,

Бүлінді келешегім.

Ешкімің бола алмаймын,

Ешкімің емес едім…