Бір көргеннен ғашық болдым мен саған,

Сен екенсің бақыт құсым аңсаған.

Сұлусың ғой, сыңарым боп кездестің,

Отырғанда бас қосуда сен маған.

Даусың қандай ашық, таза ән салған,

Әуеніңе елтіп, еріп, тамсанам.

Қарай бердім жаутаң қағып өзіңе,

Не айтамын о, Марфуға, мен саған?

Еркін шертіп домбыраның пернесін,

Ән айтасың қонақ болып келгесін.

Күміс көмей сыңғырлаған үніңмен,

Жүрегімді әнмен тағы терберсің.

Көз тігемін өзің жаққа ұрланып,

Қос жанарың шамшырақтай тұр жанып.

Сенің ғажап әп-әдемі көркіңмен,

Бар дүние кеткендейін нұрланып.

Тіл қата алмай, іштей от боп жанамын,

Сезесің бе ерке қызы даланың?

Күлімсіреп отырсың ғой, Марфуға,

Мен өзіңді хор қызына баладым!

(1975 жыл. Уәлиханов селосы)