Қара түн, қара ат мінген жолаушыдай,

Қамалып қалмаса екен жол ашылмай.

Жұлдыздар зеңгір көктен мөлт-мөлт етіп,

Қарайды қара жерге моласындай.

Аспанда той боп жатыр шамасында,

Ол тойдың біз де бармыз арасында.

Өзеуреп сөз бермейді, жазған бала,

Ұғым жоқ ұят деген санасында.

Жұлдыздар құлап жатыр кезегімен,

Білмеймін бұған қайтып төземін мен.

Осы түн аман болсақ ағайындар,

Шын өмір ары қарай сеземін мен.