Қадыр Мырза Әли. «Көшпелі құм»
Көк шапан жамылмаған тал-ағаштан
Құм өзі аумайды екен жалаңаштан.
Жабайы жылқы ма екен
Жігіт желге
Жалынын сипатпай бір ала қашқан?1
Қашады ол қарғыс айтып тәңіріне,
Қашады ол безіп дауыл әмірінен...
Қашады ол
Көк өзенмен қуып ұстап,
Көгалдың тұсағанша тамырымен!