Мына келген көктем бе?!

Сүйісуде кептерлер.

Көз ұшында, көк белде,

Түйісуде көк пен жер.

Тулап, тасыр арналар,

Нөсер құйып кеткесін.

Қыздырынып тау қалар,

Жалаңаштап көк төсін,

Тау бөктерлеп биледі,

Тамашалап ақ сағым.

Бөктер жақтың үйлері -

Сарайындай патшаның.

Қызыл-жасыл, сарыала,

Аспа көпір шұғыла.

Екі жағын қадаған,

Екі таудың шыңына.

Аспан асты, жер үсті,

Ойхой, неткен көкпеңбек!

Кеңейтті ғой өрісті,

Көптен күткен көктем кеп.

Мініп алып ңұр атқа,

Жігіт-кектем шертіп тұр.

Бір келіншек шуақта,

Есінейді елтіп құр.