Сәулең болса кеудеңде,

Мына сөзге көңлің бөл.

Егер сәулең болмаса, 

Мейлің тіріл, мейлің өл. 

Танымассың, көрмессің, 

Қаптаған соң көзді шел. 

Имамсыздық намазда — 

Қызылбастың салған жол. 

Көп шуылдық не табар, 

Билемесе бір кемел?

Берекелі болса ел — 

Жағасы жайлау ол бір көл. 

Жапырағы жайқалып, 

Бұлғақтайды соқса жел. 

Жан-жағынан күркіреп 

Құйып жатса аққан сел, 

Оның малы өзгеден 

Өзгеше боп өсер тел. 

Берекесі кеткен ел — 

Суы ашыған батпақ көл. 

Құс қаңқылдап, жағалап,

Сулай алмас жазғы төл.

Оның суын ішкен мал 

Тышқақ тиіп, аспас бел. 

Көл деп оны кім жайлар, 

Суы құрсын, ол — бір шөл.

Единица —жақсысы

Ерген елі бейне нөл.

Единица нөлсіз-ақ

Өз басындық болар сол.

Единица кеткенде,

Не болады өңкей нөл?

Берекеңді қашырма,

Ел тыныш болса, жақсы сол.

Рас сөзге таласып,

Ақжем болма, жаным, кел!