Өкпелеттім...

He дейін, өкпелеттім,

Өкпелетіп қалайша көктемекпін.

Сенің қойған межеңнен аттадым да

Шекараңнан шықтым да, шетке кеттім.

Өкпелеттім, амал не, өкпелеттім.

Қарашы әне, келеді таң сарғайып,

Сыртқа жүрші, қойшы енді, томсармайық!..

Аңдуым-ау, тамаша таң алдында,

Қырсықтың қытығына қол салмайық.

Ақылдым-ау, неге сен қарамайсың?!

Кейде өзің де қызыңсың... баладайсың...

Күш-сезімді күрес деп санамайсың,

Сонда қалай?

Қалай деп бағалайсың?

Жүрші сыртқа, қарашы таң нұрына,

Табынайық табиғат паңдығына.

Таң атады, кетеді базаршы-күн,

Қазынасын жинап ап сандығына.

Сергиікші малынып таң нұрына,

Өкпелейсің несіне тағдырыңа...