Мұқағали Мақатаев. «Өзеніне асыққан бұлақтайын»
Өзеніне асыққан бұлақтайын,
Енесіне жүгірген лақтайын,
Жайқалайын жаныңда құрақтайын,
Енді мен де саған кеп тұрақтайын.
Асқар тауға соғылған дауылдайын,
Ақтарылған аспаннан жауындайын,
Дамылдайын, саған кеп дамылдайын,
Ауа бермей аулаққа сағымдайын.
Өзімменен сапарға бір аттанған,
Құрбылардың бәрі де тұрақтанған.
Ақ үмітті үздейін бір кездегі,
Ұмыт болып жұртымда жылап қалған.
Өз орнында, өзгермей тұр ақ қайың,
Тұрақтайын, мен де енді тұрақтайын.
Ар үміті - жоғалған ақ үмітім,
Табайын да, сені енді жылатпайын...