Абай Құнанбайұлы. Жақсылық ұзақ тұрмайды
Жаќсылыќ ұзаќ тұрмайды.
Жамандыќ, әркез тозбайды.
Үміттің аты елеріп,
Ќос тізгінді созбайды.
Ќос тепкіні салсаң да,
Уайымнан озбайды.
Бір ќайғыны ойласаң,
Жүз ќайғыны ќозғайды,
Жер ќорығыш желгек шал
Желіп жүріп боздайды.
Ќұрсаған бұлт ашылмай,
Аспанның жүзі көгермес.
Үрпейген жүрек басылмай,
Талапты көңіл елермес.
Шырайды ќайғы жасырмай,
Күлкінің ерні кезермес.
Шыдасаң есті ќашырмай,
Ќұлдатып, ќор ќып жібермес.
Кез келсе ќайғы ќат-ќабат,
Ќаңғыртпай ќоймас адамды.
Ќасиетсіз туған— ол да жат,
Күңкілдеп берер сазаңды.
Бәрінен де сол ќымбат,
Ќайтерсің өңкей наданды.
Сыпыра батыр сұм ќұрбәт
Маќтанмен алды мазамды.