Атығай қайран елім, қоныстасым,

Бар еді, құрбы-құрдас, шын мұңдасым.

Құданың құдіретімен уақыт жетті,

Барады алыс жолға ғарып басым.

Сәлем айт, Атығайдың баласына-ай,

Жасы кіші, жасы үлкен ағасына-ай.

Ортаңда түрлендіріп ән салғанда,

Біржанға қалушы еді таласып-ай.

Сәлем айт, құрбы-құрдас замандасқа,

Көп еді мұңдастарым ауылдаста.

Саулықта ойнап-күліп жүретұғын

Мұңшылдық түсіп тұр ғой ғарып басқа.

Қазғанмен су шықпайды қыр басынан,

Бір іліксе сөз қалмайды сау басыңнан.

Ер жігіт бір қисайса оңалмайды,

Басында жаңылған соң тау басынан.