Қан жұмып туған қолымды бермедім,

Іргеміз сөгілер еді...

Қан жұтып жатқан елімді көрмедім,

Көз жасым төгілер еді...

Ұлым уызымды тауыса алмай,

Орысқа омырауымды еміздім.

Қызым құнан қойды тауыса алмай,

Қытайға қалжамды жегіздім!

Кәріске кәрімді шашпадым,

Жөйтті жолынан тоспадым.

Қарақорымды құрақ қып төседім,

Басыма балбал жастадым!

Ала сәлдеге азан шақырттым,

Ұлымның ұйқысын күзеттім.

Қара шекпенге қазан төңкерттім,

Қызымның күлкісін күзеттім.

Алтын киген ұлдарымды оятты,

«Алтынымды ал, адам қалсын дедім»

Жалын түйген жиренімді оятты,

Тұлпарымды емес, тағамды алсын дедім!

Қорымымды іздеп қырларымды оятты,

Күйеуім емес, ағам қалсын дедім.

Жорығымды іздеп жырларымды оятты,

Бірлігімді емес, баламды алсын дедім!

Далам қалсын дедім!