Сен қайда жүрсің?

Мені осынша сағындырып,

Жүрегімді лаулатып, жалын қылып.

Мен сені іздеп жүрмін

Шығар-ау деп жарқ етіп, түзден бір күн,

Мазасыздық жайлаған жанымды ұғып.

Жинап жүрмін жүрекке ашу, ыза.

Кеудемде қамалған үн,

шаттығым мен пәк күлкім, ән – арманым.

Басқаларға айта алмас сырымды мен

Ішімдегі бүгіп жүрем –

ақтаруға тек қана саған бәрін.

Жанымды жайып салам,

Көмілмей жасқа, мұңға,

Орап сені сағыныш – ақ сағымға.

Қымсынбаймын, бар әлем қарап қалса

Сені ұйықтатып алдымда таң атқанша

Отырамын көз ілмей бас жағыңда.

Арпалысқан сәтте сол

сағыныш, наз, қимастық, арман, үміт

Әттең атып қалады-ау таң да күліп…

Әлде әйнектен қызғанып Ай қарай ма,

Ол да сені нұрымен аймалай ма?