«Жұрт маған неге жауықты?»,

Деп өзің босқа кішірме.

Талантты болу қауіпті

Талантсыздардың ішінде.

Жан жетпегенмен жүйрікке,

Ызыңдар зулап соңында оқ.

Сыйламастардан сый күтпе -

Кемеңгер-жалқы, тобыр көп.

Бір өзі көкке өрлей ме,

Кездеспей жолында орсыз жер.

Тобырға мазақ ол кейде, -

Өзімізбен бірдей болсын дер.

Тумысы бөлек кемеңгер

Көсем болуға ұмтылмас.

Қара бас қамын жегендер

Қаракет етуден бір тынбас.

Өтседе өмір: алды жар,

Тылсым ба маңы, сор ма арты,

Халқының даңқын қалдырар

Түбінде әйтеуір сол жалқы.