Күз,

Жапырақтар талықси құлап жатыр,

Жел олармен ойнағанды жақсы көретін,

Ұдайы,

Көктемде де…

Олардың да ең жақын досы жел еді,

Әне, енді оларды оятқысы келіп жан ұшырады,

Оятқысы келеді бір рет болса да.

Олар желдің құшағында соңғы рет тербеледі,

Соңғы рет сыбдырласады,

Соңғы рет құлайды,

Соңғы рет ұшады,

Соңғы рет күледі,

Соңғы рет құлазиды.

…

Олардың бәрі жалғыз,

Ешқашан қайталанбайды,

Біз сияқты бір-ақ рет өмір сүреді.

…

Олар көп.

…

Келесі көктемде олардың орнына жаңа жапырақтар шығады,

Жаңа жапырақтар,

Бала жапырақтар,

Олар да күзде қурамақ,

Олар да соңғы сәттерін өткізбек,

Бірақ, олардың соңғы сыбдыры,

Соңғы үні мынау жапырақтардікіне ұқсай ма екен деші?

…

Бұл бір азалы мезгіл екен,

Айналада қалқыған азалы күбірлер көзіңді жанай ұшады екен,

Көкірегіңді шимайлайды екен,

Қолыңнан жетелейді екен.

…

Көзімнің ішіне күз көшіп алған сияқты,

Көзімнің ішіне жапырақтар құлап жатқан сияқты,

Сұп-суық жапырақтар.