Бесік жыры: Әлди-ай
Неге өсті екен қыз сорлы сылауменен,
Тал шыбықтай
Тал бойын қынауменен-ай, әлди-ай.
Анасынан онан да тумасашы,
Өткізгенше өмірді
Жылауменен-ай, әлди-ай.
Қайырмасы:
Жылама, көңілім, жылама,
Жас жүрегім-ай, әлди-ай.
Кім тыңдайды қыз сорлы жылағанмен,
Көздің жасын көл қылып
бұлағанмен-ай, әлди-ай.
Шыңырауға түскен соң шығу қиын,
Жалбарынып төңірден сүрағанмен-ай,
әлди-ай.