Жапырақ көміп іздерді,

Күз келді, көкем, күз келді.

Сызданып бірге сыз келді,

Қымтану керек бізге енді.

Шат күнім қалды шалғында,

Ызғарлы күнім алдымда.

Тайғанақ менің тағдырым,

Тағы да сынға салдың ба?!.

Жауыннан,

Желден,

Дауылдан,

Шағым жоқ тіптен ауырған.

Еккенім қайда?

Не орам?

Қысылам содан қауымнан.

Не ектім күзге дейін мен,

Күн өтті «кейін, кейінмен».

Не таптым арзан құрметтен,

Не таптым сауық, сейілден?!.

Осындай, көкем, халім бар,

Мақамы мұңлы әнім бар.

Үзілмей қалған бұтақта

жапырақ сынды жаным бар.

Түспесін, көкем, иінің,

Түспесін еңсең, биігім.

Сандалып салқын сыртта жүр,

Бар ма еді жылы киімің?

Жапырақ көміп іздерді,

Күз келді, көкем, күз келді.

Жаз қалды жайлау төрінде,

Қымтану керек бізге енді,

Күз келді, көкем, күз келді...