Жарасқан Әбдіраш. «Елік қыз»
Көңілдімін бұл күнде мен,
Көзің-мөлдір аспаным.
Жалт қаратып күлкіңменен,
Жарасады-ау қашқаның.
Тоқта! – деймін, - баласың ба?!
Ұғынғандай кінәсін.
Жасыл шалғын арасында,
Жайраң қағып тұрасың.
Қуам келіп көрікті, шат,
Көбелегі арманның.
Шалынасың елік құсап,
Тасасынан талдардың.
Жетем ұшып ту алыстан,
Басылғандай лапылдап.
Ал, жүрегім қуаныштан,
Жарылуға жақын қап.