Абай Құнанбайұлы. Ішім өлген, сыртым сау
Ішім өлген, сыртым сау,
Көрінгенге деймін-ау:
Бүгінгі дос — ертең жау,
Мен не қылдым, япырм-ау?!
Өз үйінде өзендей
Күркірейді, айтса дау.
Кісі алдына барғанда
Шабан, шардақ және шау.
Мұндай ма едің ана күн,
Мұның қалай, батыр-ау?
Үш күн арқаң босаса,
Бола қалдың бас асау.
Жан қысылса, жайтаңдап,
Жанды еріткен жайдары-ау.
Жан жай тапса, сен неге
Жат мінезсің жабырқау?
Ұрлық пенен қулыққа
Байлағанда кестің бау.
Берерменде бесеусің,
Аларманда және алтау.
Топ болғанда көресің