ОН БЕСІНШІ СӨЗ

Ақылды кісі мен ақылсыз кісінің, менің білуімше, бір белгілі парқын көрдім.

Әуелі – пенде адам болып жаратылған соң, дүниеде ешбір нәрсені қызық көрмей жүре алмайды. Сол қызықты нәрсесін іздеген кезі өмірінің ең қызықты уақыты болып ойында қалады. Сонда есті адам, орынды іске қызығып, құмарланып іздейді екен дағы, күнінде айтса құлақ, ойланса көңіл сүйсінгендей болады екен. Оған бұл өткен өмірдің өкініші де жоқ болады екен.

Есер кісі орнын таппай, не болса сол бір баянсыз, бағасыз нәрсеге қызығып, құмар болып, өмірінің қызықты, қымбатты шағын итқорлықпен өткізіп алады екен дағы, күнінде өкінгені пайда болмай-ды екен. Жастықта бұл қызықтан соң және бір қызық тауып алатын кісімсіп, жастығы тозбастай, буыны босамастай көріп жүріп, бірер қызықты қуғанда-ақ мойны қатып, буыны құрып, екінші талапқа қайрат қылуға жарамай қалады екен.

Үшінші – әрбір нәрсеге қызықпақтық. Ол өзі бойға құмарлық пайда қылатын нәрсе екен. Әрбір құмарлық өзіне бір дерт болады екен, әртүрлі құмар болған нәрсеге жеткенде, яки әне-міне, жетер-жетпес болып жүргенде, бір түрлі мастық пайда болады екен.

Әрбір мастық бойдан оғатты көп шығарып, ақылдың көзін байлап, төңіректегі қараушылардың көзін ашып, «ананы-мынаны» дегізіп, бойды сынататұғын нәрсе екен. Сол уақытта есті кісілер үлкен есі шықпай, ақылды қолдан жібермей, бойын сынатпай жүріп ізденеді екен. Есер кісілер ер-тоқымын тастап, бөркі түсіп қалып, етегі атының к…н жауып кетіп, екі көзі аспанда, жынды кісіше шаба беруді біледі екен, соны көрдім.

Егерде есті кісілердің қатарында болғың келсе, күнінде бір мәртебе, болмаса жұмасында бір, ең болмаса айында бір, өзіңнен өзің есеп ал! Сол алдыңғы есеп алғаннан бергі өмірді қалай өткіздің екен, не білімге, не ахиретке, не дүниеге жарамды, күнінде өзің өкінбестей қылықпен өткізіппісің? Жоқ, болмаса, не қылып өткізгеніңді өзің де білмей қалыппысың?

Абай Құнанбайұлы.

ОН БЕСІНШІ ӨЛЕҢ

Арманның бәрі бірдей алтын дер кім?

Дүние – итіңнің де артын көрдім.

Ақылды кісі менен ақылсыздың,

Айтарлық белгілі бір парқын көрдім.

Қанағат жақсылыққа жеткізеді,

Қаскөйлік қорлық, азап шеккізеді.

Қызығып орынды іске есті кісі,

Өмірін өкінішсіз өткізеді.

Жастықта жар-құзыңа қарамайды,

Баянсыз, бағасызды жағалайды.

Кеткен соң мойын қатып, буын бекіп,

Қылуға қайрат, талап жарамайды.

Байламы ессіздіктің шолақ екен,

Құмарлық әлсіздердің қонағы екен.

Дүние жетер-жетпес боп жүргенде

Бір түрлі мастық пайда болады екен.

Жібітіп ақыл, сана мұз-денені,

Үмітін дұрыс Хақтан үзбегені.

Естінің есі шықпай сондай сәтте,

Ақылдың бойыменен ізденеді.

Жүніндей жалбырамай жабағының,

Ісіне әрекет ет саналының.

Егер де естілерден болғың келсе,

Өзіңнен өзің есеп ала білгін!

Әлібек Шегебай.