Үйірі қысырақтың мақпал қара,

Шашыңды күндіз жу да, түнде тара.

Алыстан ат аямай келгенімде,

Ей, Мақпал, қырындамай бермен қара!

Үш жүзге атым мәлім Ақан сері,

Келгенім Мақпал қыздың туған жері.

Алыстан ат сабылтып келдім іздеп,

Бір көріп қайтайын деп, Мақпал, сені.

Біз қайтып елге таман бастық қадам,

Сымбатың хатқа сыймас айтсам тамам.

Ей, қалқа, мұнша неге зарланасың,

Елге алып қайтпас па едім келсе шамам.

Біраз күн Дәнетінге салдым салық,

Артымда зарланамын Мақпал қалып.

Қосылған ғашық болып қайран құрбым,

Қасіретің өзегімді кетті жарып!