Көйлек ақ, мұң қоңырқай, дала сұрғылт,

Түн жанар тоқтатқан сәт қарасын кілт...

Терезе егілетін іштен тынған,

Төбесін айналсоқтап жанашыр бұлт...

Бала жел байлағандай атын өздік,

Кескендей сап тыйылып заты кездік...

Шілдеге сонда өкситін күй сағыныш,

Қараша ішіндегі қатыгез бұлт...

Ғашықтың хаты қалып үстелде аппақ...

Сұлудың көрпесіндей түскен баптап...

Аққудың көлі жалған - мың хат ағып,

Түткен жүн бұлтқа ұқсайтын ұшқан қаптап...

Қараша - бүгін ұшқан қар жапалақ,

Тамсайды аппақ құсты жан қаталап...

Ашық кілт көңіліме бұдан кейін,

Ғашық бұлт хат жазбастай ар боталап...

Мирас, 2017