Екі періштенің әңгімесінен. Үлкені қоластындағы періштеге:
— Айт! Бір ауыз сөзбен жеткіз бәрін!
— Аман-есен. Жұмысқа барып жүр. Әлденеден үміті бар.
— Неден?
— Айту қиын. Екі рет оған керемет түс көрсеттім, бірақ байқамайды. Жұмыстан шаршайтынын айтады.
— Ал жұмысында не жағдай?
— Әдеттегідей. Басшылық. Қарбалас. Қаңқу сөз.
— Басшылық қатал ма?
— Айтарлықтай ештеңесі жоқ. Өзге басшылар сияқты-ақ. Неге екені, ол өлердей қорқады...
— Қорқынышын сейілтіп көрдің бе?
— Әрине. Кеңсеге барар жолда-ақ байқап көрдім. Тіпті аспанындағы бұлтты сейілтіп, күннің көзін көруіне бар жағдайды жасап бақтым.
— Әтірінің иісі-ақ алыстан елітіп әкетер бейтаныс сұлумен таныстырып көрмедің бе?
— Олай ренжіте көрмеңіз... Метрода тіпті бетпе-бет келтірдім де...
— Қалай?
— Өзгеріссіз! «Кешіріңіз» деді де, өз ойының жетегінде кетті...
— Ал жұмыстан кейін немен айналысады?
— Дүкен. Теледидар. Ыдыс жуу. Интернет. Ұйқы.
— Теледидарын бұзып көрмедің бе?
— Көрдім. Жаңасын сатып алды...
— Интернетті өшіріп ше?
— Бес күн қатарынан өшірдім. Ол жұмыста қалуды шығарды. Түннің бір уағына дейін.
— Ал демалыс күндерін қалай өткізеді?
— Түске дейін ұйқы. Пәтерін жинау. Кешке – достары, мағынасыз әңгіме, арақ-шарап. Түн ортасында үйіне келеді. Тағы да теледидар немесе интернет.
— Ал ол қайда (болашақ екінші жартысы)?
— Көз алдында. Араларында үш-ақ үй. Тіпті азық-түлікке де бір дүкенге барады.
— Кезекте тұрғанда кездестіріп көрдің бе?
— Әрине! Автобус аялдамасында да, мерекелерде де талай кездестірдім.
— Екеуінің тағдыр жолдарын тексердің бе?
— Бәрі де сәйкесіп-ақ тұр... Бірақ бұл қала... Мұндағы өмір салты... Мен шаршадым! Бұл – орындалмас тапсырма!
— Ендеше, ең әсерлі құралдарың қайда?
— Міне, басеке! Жоғары температура, тұмау. Сынық. Жарақат. Көлік апаты. Дағдарыс. Өрт. Қаржылық қиындық...
— Жетеді! Махаббат жолында мұндай соңғы амалға баруға рұқсат! Тек бұлардың біреуін ғана қолдан! Орында!
— Құп болады!
Дереккөз : anabol.kz
