Дәл осылай болатынын сезгем мен,

Ғұмырым.

Сенен кеткенмен ештеңе жоқ өзгерген,

Тірімін.

Қайырмасы:

Іздеймін кіл жалғыздықтан торықсам,

Ұмтыламын өрге кіл.

Басымды иіп өте шығам, жолықсам,

Көр де тұр. 2 рет

Өкінетін мәжнүн деп пе ең не мені,

Сәтсіздікке кез келген.

Ештеңе де керек емес, себебі,

Ештеңе жоқ өзгерген.

Қайырмасы:

Сөйлейді аспан қара жаңбыр тілімен

Сол Алматы, сол өзен.

Ағыл-тегіл жылайды рас түнімен,

Терезем.