Жетімсіреп, жем іздеп балапанға,

Жалғыз көкек жүретін жаға талда.

Әлдекімді жоқтайтын күн батарда,

Әлдекімді жоқтайтын таң атарда.

Иесіз қалған, бұзылған тамға барып,

Қонушы еді, қонағын қамдап алып.

Жоқтаушы еді оңаша отырып ап,

Оқшау шетте ұясы, талда қалып.

Сұңқыл үнді сұрша құс, жан - Отанын

Ойландырып тастайтын жаға талын.

Оңашада отырып жоқтаймын деп,

Оятатын ұядан балапанын.

Сұқ саусақтай балапан ес білер ме,

Сұрша құстың сұм даусы есті желде.

Ұясында құттай құс қобалжиды,

Таныс үнді шалғайдан естігенде.

Қайдан білсін, әкесі жем бергенін,

Жем бергенін... Қаршыға өңгергенін...

Қайдан білсін, шешесі шер бергенін?..

Түйір дәндей жүрегі тулап жатыр,

Ұядағы титімдей шерменденің.

Жетімсіреп жем іздеп балапанға,

Жалғыз көкек жүретін жаға талда.

Әлдекімді жоқтайтын күн батарда,

Әлдекімді жоқтайтын таң атарда.