Нағашың Ер Табынай – Аққұл, Айбас,

Қайының – Байбақты батыр Шолан тапа тайлас.

Ақылыңа өр мінез ерлігің сай,

Көрген жан бір өзіңе кінә қоймас.

Сен барда сүйеулі еді арқам жарға-ай,

Қатепті қайыспайтын қара нардай,

Адайда бір жан едің ар қуардай.

Аузына байтақ жұрты анталаған,

Сүйекем сөйлер еді-ау қарқуардай.

Сүйекем сапар шекті сексен бесте,

Сейсемде қалды жатып Аютөсте.

Қорлыққа көнбен деген бір пенде еді,

Ажалға о да көнді – салған іске.